TAYLAND – KAMBOÇYA 2
Hepimiz tercihlerimizle iki soluk arasına sığdırdığımız ömürlerimizi anlamlandırmaya çalışırız. Kimimiz yerleÅŸik düzende yaÅŸadığÄ...
İstanbul Fatih’te çarşamba pazarına yakın, Fethiye’de Çarşamba sabahı doğmuşum. Rakamlardan hoşlanmıyorum. Tarih, boy, kilo, yaş beni ilgilendirmiyor. İyi ki doğmuşum. Fethiye ilkokulu, Oruçgazi ortaokulu, Pertevniyal lisesi mezunu olduğumu düşününce tarihi(!) bir adam sayılırım. Okurum, dinlerim, seyrederim, düşünürüm, yazarım, söylerim, fotoğraf çekerim, anlatırım, fırsat bulunca uyur, ilk fırsatta uyanırım… Bir de öğrenmek istediğim deryaları düşündükçe, bildiğimi zannettiklerimin sığ sularında boğulmaktan korkarım!.. Sevginin olmadığı yerde ot bile bitmeyeceğine inanırım. Her ölümlü gibi gittiği yere kadar yaşarım… Neticede ben de Levent İnan’ım.
Hepimiz tercihlerimizle iki soluk arasına sığdırdığımız ömürlerimizi anlamlandırmaya çalışırız. Kimimiz yerleÅŸik düzende yaÅŸadığÄ...
Eşyalar, insan yaşamında gençlikte alınan, yaşlılıkta atılan, yaş ilerledikçe anlamını yitiren koskocaman boşluktan ibaret materyallerdi...
Bir göz oda Bir çift seven göz Bir lokma Bir hırka Bir döşek… OlabildiÄŸince saÄŸlıkla huzurla Olmalı sadece insanca!.. Mutluluk Ne ma...
Şiir Kıymet bilmeyende de şiirdir!.. Yazılanın umurunda olmaz Şairini incitir!.. Şiir Çoğu zaman yazanda Şarabın sarhoşluğunun Sıvı hal...
Sen gözlerime bak Ben şiir yazayım hayallerime!.. Şarap sarhoşluğundan utansın Altın yaldızlı kadehinde!.....
Ben her şeyi düşündüğümü zannederdim. Bir sensiz yaşamak nasıl olur Düşünmemişim!.. İyi de olmuş Üzülürdüm!.. Sensiz kaldım da Ne...
Gençliğimi özlüyorum ve fakirliğimi. Kuzine sobamızı özlüyorum ve kestaneleri. Damı akan evimi özlüyorum ve farelerini. Sokağımı özlü...
Ä°nsan Her yerde Aynı insan!.. Düşünsen bir dert Düşünmesen… Ä°nsansan Düşünme istersen!.. Ä°nsan Her yerde Aynı insan!.. Düşün dÃ...