DÜNYEVİ İŞLER

Dünyaya bakılan pencerenin kırılan camları keser iyilikleri
Kendini bulamaz fındık kabuğu odalarda karanlıklar
Her öldüğünde yeniden doğmak için çırpınır sevgiler
Kim bilir duyanlar neler neler susarlar neler söylerler!..

Umutlar yorulur ulaşamadıklarında karşılık bulamadıklarında
Çürüyen vicdanların tedavisi imkansızdır anlatamadıklarında
Kurur damarlarda akacak olan göz yaşlarına karışan kanlar
Bu çaresizliği ancak çatırdayan ömürleri tüketenler anlarlar!..

Bitse de gitsek demekle olmaz sığ sularda boğulanlara
Kurak topraklar çamur olmak için muhtaçtır yağmurlara
Bir bildiği vardır kaderin örerken ağlarını acımadıklarına
Çoğu zaman duygusal olanları pişman eder insanlıklarına!..

Ve bir gün her şey ulaşınca hiç dönemediği sonsuzluğa
Belki de tüm çabalar zor da olsa buluşur hayali zor mutluluğa
Köşe bucak saklanan dünyevi işlere bulaşmış sevgisizlikler
Pişmanlıklarında kahrolur bir buket çiçekle mezarları süsler!..