ÖZLEM

ÖZLEM

Kor üzerinde yalınayak yürüyen yalnızlığım,
kimbilir kimlerin eseri tuz buz olan yüreğim.
Bir kozalaktım her odasında lezzetler barındıran
nasılda çürüdüm fark etmeden nereden bileyim.
Bir kasırgayı meltem zannettim bıraktım ellerine
yelkenlerim lime lime suçlu deryalar mı diyeyim.
Bir serçenin ürkekliğinde bir kanaryanın şakımalarında
tükendi hayallerim, kafeslerle mi dertleşeyim?
Gençliğin hataları ufuk çizgisinde yok olup gidiyor,
beni gençliğim bitirdi deyip ölümümü bekleyeyim.
Umudun kokusu buram buram karışıyor şarabın kokusuna
sabahsız gecelerde gelecek sevdalara mı ümitleneyim.
Yüreğimin dallarını baharda sakura çiçekleri süslediler,
ansızın kurumadan yerlere düştüler, buna da kader mi diyeyim.
Yıldızlar sabahlara inat gecelerime arkadaşlık ettiler,
onlara hasretimin en hüzünlü melodilerini söyleyeyim.
Keşke kırlangıç olsaydım, hayallerime göç edip bir daha dönmeseydim!..