Şiirler

Kahkahaların Acı tebessümlere dönüştüğünde Yaşam sende anlamdır!.. Anladıysan tüm hayatın yalan Söylenenler riyadır!.. Vade gelmiştir artık Bu iş tamamdır!.. ...

Bıraktığın gibi bulamayacağını düşündüklerini Bulmamak üzere bırak!.. Yaşam Kıymet bilende Güzeldir!.. Değer mi? Değer bilmeyenle uğraşarak!.. ...

Unut dedi Peki dedim. O diyor ki Teşekkürler inandığım. Bilmiyor ki Kendime bile Yalancıyım!.. ...

Yaşarken Sevmedin Sevindirmedin Güldürmedin Vurdumduymaz!.. Ben göçünce Sakın Göstermelik üzülme. Umurum olmaz!.. ...

Kızma ağaçlara tuttuğun her dalı kırıldığında Gönül koyma insanlara seni anlamadklarında Öldüğünde ağaçtan tabuta ihtiyacın var Yalandan da olsa insanlar mezarında ağlarlar!.....

Son nefeste bile riyaya bak. Ölenle ölünmez!...

Her biri ayrı güftelerde değişik makamlarda besteydiler Zenciydi, beyazdı, çekik gözlüydü, kızıl deriliydiler Bazıları farkında, bazıları anlayamadan hiç uğruna öldüler İnsanım gibi yapana değil, ama insan olana önemliydiler!.....

Olmasaydın da Olurdum. Yaşarmış gibi yapar Ölürdüm!...

Bir yol ayrımındaydı Ağlamaya başladığında Kavuştuğunda sonsuzluğuna İnanamadı gülenlerin ağladığına Gülmeyle geçirmek isterdi günlerini Ebesi dünyayla tanıştırdıktan sonra Huzur bir varmış bir yokmuş Yakalayıp bağrına basamadıktan sonra Gülmeler masaldır acının yaşamında Ağlamalara iyi davran...

İlk karşılaşmamız Çengelköy'de bir bostandı olgunlaştığında pazarın baş köşesinde yerini aldı Sözü en ağır abilerden bile çok geçer, tüm rakı sofralarında yoğurtla olan aşkı yer aldı herkesin hatıralarında Kimler...