Şiir Kıymet bilmeyende de şiirdir!.. Yazılanın umurunda olmaz Şairini incitir!.. Şiir Çoğu zaman yazanda Şarabın sarhoşluğunun Sıvı halden yazı haline dönüşümüdür Neresinden okursan oku ölümdür!.....
Sen gözlerime bak Ben şiir yazayım hayallerime!.. Şarap sarhoşluğundan utansın Altın yaldızlı kadehinde!.....
Ben her şeyi düşündüğümü zannederdim. Bir sensiz yaşamak nasıl olur Düşünmemişim!.. İyi de olmuş Üzülürdüm!.. Sensiz kaldım da Ne oldu!.. Öldüm!.. ...
Gençliğimi özlüyorum ve fakirliğimi. Kuzine sobamızı özlüyorum ve kestaneleri. Damı akan evimi özlüyorum ve farelerini. Sokağımı özlüyorum ve çelik çomağımı. Çarşamba pazarını özlüyorum ve bağıran esnafını. Balat yokuşunu özlüyorum ve...
Denizlerin rengi griye döner Kış aylarının yalnızlığında!.. Kendi öykülerini yaratır Kıyılara vuran Mor dalgalarında...
Çiçekler ektim yüzümdeki çizgilere anılarımda Rengarenk gök kuşağı oldular yakamozlarda Çiçekler ektim içimdeki camdan seraya Coşkuyla açtılar yüreğimdeki sevdaya Pembe hayallerde, köpük köpük dalgalarda Çiçeklerle var oldum doyumsuz rüyalarda Çiçeklerde yaşadım...
Gökyüzü neden mavidir? Saflık neden beyaz? Aşk neden kırmızı? Hayaller neden pembe? Morda neden keder ararız? Hüzün neden sarı? Neden karalar bağlarız? Her renkte bir şeyler ararız. Kırmızı gülde aşka Kırmızı karanfilde ölüme sarılırız!.. Biz...